Weer een week voorbij

En week 3 van de stage zit er ook alweer op. Best een heftige week gehad. Erg veel gezien en mogen doen. Deze week werd ik echt even met de neus op de feiten gedrukt hoe anders het hier eigenlijk is. In het ziekenhuis hebben ze veel minder mogelijkheden dan wij en dat is soms best lastig. We hebben deze week veel mogen helpen met de zorg. Zo hebben we bijvoorbeeld injecties klaargemaakt en gegeven. En veel infusen geprikt. Ik wist dat het prikken van infusen niet echt mijn ding was, maar hier gaat het me nog redelijk goed af. En dit is de beste manier om te oefenen, want in de huid van deze patiënten is gewoon lastiger te prikken. Op de afdeling ook erg veel moeilijke dingen gezien. Wonden die lastig heelden en ook patiënten die overleden, dat blijft echt wel even slikken. Helaas hoort het er allemaal bij, maar je komt jezelf hierdoor wel erg tegen. Gelukkig deze week wel erg leuk gehad met de verpleegkundige van de afdeling. Ze waren erg blij met ons had ik het idee en ze waren erg vrolijk en vriendelijk. Iedereen wilde ons helpen en van alles uitleggen. Het was erg fijn dat er een aantal verpleegkundige waren die erg goed Engels konden. Zo konden we nog meer over de afdeling, de ziektes en de patiënten leren.

Op de vrijdag waren we uitgenodigd om naar een universiteit van de verpleegkundige te gaan. Erg leuk om te zien hoe het daar aan toe gaat. Want tijdens de rondleiding bleek dat we erg veel gemeen hadden qua lokalen en materialen ( al waren ze iets ouder.) Verder een conversatie gehouden met de studenten van daar. Wat me erg is bijgebleven, is dat de verpleegkundige een minimale lengte van 1,50 moeten hebben om toegelaten te worden tot de universiteit.

Ook zijn we mee op pad genomen door de verpleegkundige van de afdeling. Ze wilden ons het Nederlandse gebouw van de 1000 deuren laten zien. Het blijkt dat hier een hele legende achter zit over een man die in 1 nacht een gebouw moest maken met 1000 deuren. Het zag er erg mooi uit en we hebben er mooie foto’s gemaakt. Ook de verpleegkundige wilden graag met ons op de foto, dus we hebben een mooie fotoshoot gehouden en erg gelachen. Helaas wilden niet alleen zij met ons op de foto, maar een hele school die op schoolreisje daar was. Op een gegeven moment zijn we maar weggelokt door onze “nieuwe vrienden”, want het werd echt te veel. Een wereldster zou er bijna niks bij zijn.

Van het weekend zijn we ook nog naar de watervallen net buiten Semarang geweest. Wauw ik kan niet beschrijven hoe mooi het daar was. Als je je een foto uit een reisgids voorstelt, zo mooi was het daar. Echt een plaatje. Hier liepen ook wilde apen rond, dit vond ik dan wat minder, maar goed ook dat hoorde erbij.
Op de zondag zijn we naar een waterpark gegaan met zijn allen. Helaas viel dit erg tegen qua park op zich het was best oud en vies. Maar goed we hebben er ons goed vermaakt in het zonnetje.

Nou we gaan weer op naar de volgende stage week en het van het weekend naar Yogyakarta. Ik ben benieuwd wat de week ( die maakt dat we dan al een maand op weg zijn) ons gaat brengen.