Stage
Blijf op de hoogte en volg Jessica
16 April 2016 | Indonesië, Semarang
Zo inmiddels zijn we 2 weken stage verder. Wat gaat de tijd snel en wat heb ik al veel nieuwe dingen mogen leren en indrukken mogen op doen. En ook al met een aantal dingetjes meegeholpen in het ziekenhuis. Zoals de wondzorg bijvoorbeeld. Hier mag je gelijk al veel meer. En op de eerste dag word al gevraagd of je even een infuus wilt zetten. In Nederland is dat vaak nog wel een dingetje.
Het aller mooiste en leukste deze weken, waren de kleine baby’tjes. Wat werd ik vrolijk van die kleine hummeltjes. Ik heb ze zelfs mogen wassen en verzorgen, ze zorgden telkens weer voor een glimlach op mijn gezicht. En wat was ik blij dat ik dit werk mocht doen. Ik heb het erg naar mijn zin in het ziekenhuis en heb het idee dat we er ook meer dan welkom zijn. Iedereen probeert zijn best voor ons te doen, hoe moeilijk dat soms ook is door de communicatie.
Naast alle indrukken op stage heb ik buiten stage nog ook al zoveel gezien en gedaan. Het is gewoon te veel om op te noemen en ik zie en ontdek hier ook zoveel. Zo heb ik achterop gezeten bij de go-jek (scooter service) gezeten, normaal zou je zeggen ach piece of cake, maar met het verkeer hier vond ik het wel een beetje tricky. Maar uiteindelijk was het super gaaf. Het verkeer is hier wel een dingetje. Zo gaan we elke ochtend met een klein busje (Ankot) richting het werk, super handig en heel erg leuk. Verder hebben we een natuur park bezocht met tempels waar we onze ogen uit gekeken hebben. Zo mooi en zo niet te bevatten hoe het daar eruit ziet, maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Maar daar tegenover staat ook gewoon een lekker drankje in een cafeetje of een stuk wandelen in de stad. We zijn ook naar de oude stad geweest. Hier staan echt hele mooie gebouwen en hebben ze leuke koffietentjes. Daarnaast was er een steegje waar ze hanengevechten houden. Dat vond ik wel erg vervelend om te zien.
Ook gaan we vaak naar leuke/ mooie plekjes om te eten. We koken eigenlijk nooit zelf, omdat het in het appartement bijna niet haalbaar en ook nog eens duurder is. En zo kom je nog eens ergens en leer je het lokale eten proeven.
Ik merk wel dat ik steeds meer mijn draai hier begin te vinden. Het enige waar ik echt nog veel moeite mee heb is de “aandacht” die we hier krijgen. Iedereen wilt op de foto of kijkt / begroet je. Ik ben bang dat het nooit gaat wennen, maar goed we moeten het ermee doen. Het heeft aan de andere kant ook wel weer iets.
Het aller mooiste en leukste deze weken, waren de kleine baby’tjes. Wat werd ik vrolijk van die kleine hummeltjes. Ik heb ze zelfs mogen wassen en verzorgen, ze zorgden telkens weer voor een glimlach op mijn gezicht. En wat was ik blij dat ik dit werk mocht doen. Ik heb het erg naar mijn zin in het ziekenhuis en heb het idee dat we er ook meer dan welkom zijn. Iedereen probeert zijn best voor ons te doen, hoe moeilijk dat soms ook is door de communicatie.
Naast alle indrukken op stage heb ik buiten stage nog ook al zoveel gezien en gedaan. Het is gewoon te veel om op te noemen en ik zie en ontdek hier ook zoveel. Zo heb ik achterop gezeten bij de go-jek (scooter service) gezeten, normaal zou je zeggen ach piece of cake, maar met het verkeer hier vond ik het wel een beetje tricky. Maar uiteindelijk was het super gaaf. Het verkeer is hier wel een dingetje. Zo gaan we elke ochtend met een klein busje (Ankot) richting het werk, super handig en heel erg leuk. Verder hebben we een natuur park bezocht met tempels waar we onze ogen uit gekeken hebben. Zo mooi en zo niet te bevatten hoe het daar eruit ziet, maar gelukkig hebben we de foto’s nog. Maar daar tegenover staat ook gewoon een lekker drankje in een cafeetje of een stuk wandelen in de stad. We zijn ook naar de oude stad geweest. Hier staan echt hele mooie gebouwen en hebben ze leuke koffietentjes. Daarnaast was er een steegje waar ze hanengevechten houden. Dat vond ik wel erg vervelend om te zien.
Ook gaan we vaak naar leuke/ mooie plekjes om te eten. We koken eigenlijk nooit zelf, omdat het in het appartement bijna niet haalbaar en ook nog eens duurder is. En zo kom je nog eens ergens en leer je het lokale eten proeven.
Ik merk wel dat ik steeds meer mijn draai hier begin te vinden. Het enige waar ik echt nog veel moeite mee heb is de “aandacht” die we hier krijgen. Iedereen wilt op de foto of kijkt / begroet je. Ik ben bang dat het nooit gaat wennen, maar goed we moeten het ermee doen. Het heeft aan de andere kant ook wel weer iets.
-
16 April 2016 - 11:39
Marion Boerboom :
Wat ik zo lees van jou moet het geweldig zijn. En dat in midden in de aandacht staan moet je zeker aan wennen. Maar het is een geweldig project en dat jij daar aan mee mag doen dat zegt toch iets over jou. -
16 April 2016 - 14:37
Wesley:
Leuk om te lezen en mooie foto's ook. Fijn dat je het zo naar je zin hebt! Groetjes uit Nederland! -
16 April 2016 - 15:29
Regien:
Leuk dat je zoveel kan leren op je stage. Maar zeker ook super dat jullie zoveel mogelijk op avontuur gaan en er op uittrekken. Mooi he.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
